Het is een gekke wereld, waarin ik leef. Of ben ik het die gek is?
Mijn job is SUPER, de max, uitdagend, een ideale opstap... En zo kan ik nog uren doorgaan. Maar het is ook een bron van stress, een bom stress, een energievreter! Dus, tijd voor vakantie. Ik had nog massaal veel dagen staan en ben er al weer hard aan toe, dus: vanaf 11 december tot het nieuwe jaar ga ik op vakantie. Maar... dat wil zeggen dat ik nu nog harder moet werken om het werk dat ik die drie weken niet kan doen op te vangen, dus: nog meer stress, nog minder tijd en nog meer energie inleveren. Moet ik dan toch maar niet op vakantie gaan? Dat wil ik dan ook weer niet, want zoals ik al zei: ik ben hard toe aan vakantie, maar...
Ik denk dat menig mens zich hier in zal herkennen. "Jouw zwakte, is jouw enthousiasme", zei iemand me onlangs. Jij vindt alles belangrijk en gaat daar ook 100 % voor en dan raak je overwerkt. Dus, toch maar minder enthousiast zijn? Maar dat is tevens mijn troef en daarin wil ik me blijven onderscheiden. Dus toch maar leren hoe veel enthousiasme te geven maar daar niet de stress te moeten bijkrijgen. Het blijft leren, stapje voor stapje en zo blijft het leven uitdagend. Dat zelfde leven dat wel eens een tikje zachter mag...
Maar, als je het positief bekijkt; BINNENKORT HEB IK VAKANTIE! En wat doe ik dan? Uitslapen, rusten, zou je zeggen. Euh, nee - 11 dagen rondtrekken in Zweden - dan doorrijden naar Duitsland om daar snel even kerst te vieren met familie - een dagje NL om met een vriendin veel plezier te maken en dan de vlieger op naar Madrid om daar oud en nieuw te vieren - nog eens twee dagjes België om familie te bezoeken en dan weer aan het werk... met nieuwe energie? Grappig niet, of gek? Is het nu een gekke wereld of ben ik het toch die een beetje gek is? Ik kan er alleszins zelf hartelijk om lachen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten