Het bijzondere van alleen reizen, is dat je de gekste dingen meemaakt. Zo ook het feestje op zaterdagavond. Adrian, een Fransman die sinds een paar jaar in Schotland woont en nu een maand op de kerstmarkt in Stockholm werkt, had me op de eerste avond al even aangesproken. Later vertelde hij me dat hij niet gemakkelijk vrienden maakt, omdat hij zoveel moet werken en ook niet van losse babbels houdt, thans sprak hij me al op de eerste avond aan en nodigde hij me de volgende avond uit voor een feestje! Mooie smoes? Maybe, maar voor een feestje en mensen ontmoeten ben ik altijd te vinden, dus ik vond het prima!
Zo kwam het dat ik op mijn tweede dag in Zweden al terecht kwam op een feestje waar ik niemand kende - eerste reactie: help, wat doe ik hier, ik wil naar huis, terug in mijn `comfortzone´ - maar nog geen kwartier later stond ik al met een paar Zweden te babbelen, nog geen half uur later had ik ook al een Duitser en Fransman gesproken en een paar uur later kon ik ook een Israëliër, een paar Spanjaarden en een paar Engelsen aan het lijstje toevoegen! Super! In zo´n gesprekken ben je natuurlijk heel vaak hetzelfde aan het zeggen, hoe het toch komt dat ik daar terecht ben gekomen, waarom ik net in de winter naar Zweden wil komen en wat het verschil tussen Zweden en Belgen is. Maar maakt niet uit, ik leerde ook dat Zweden altijd hun schoenen uitdoen als ze ergens binnen komen, dat ze heel formeel zijn en niet gemakkelijk contact leggen, dat ze elkaar bij toekomen en weggaan een knuffel maar geen kus(sen) geven en dat een Zweeds feestje begint om 19u en eindigt om 1u. Maar dit was een heel internationaal feestje, dus iedereen was heel open en sociaal en het feestje duurde ver voorbij 1u. Ik was in een huis van 2 Fransen, een Duitser en een Zweedse terecht gekomen die elkaar elk op een andere manier hadden ontmoet en dit huis sinds een maand samen huren. En dit is al hun tweede feestje, waar ze heel veel voorbereiding aan gedaan hebben. Het thema was BLOODY CHRISTMAS, het verhaal: de kerstman is vermoord, iedereen was verkleed en op de grond stonden nog de krijtschetsen van de politie toen die het lijk van de kerstman hebben komen optekenen. De verdachte is tot op heden nog steeds niet gevonden... En al snel kwam ik erachter dat de gemiddelde feestganger aanwezig slechts 2 mensen kende en daarom denk ik dat het zo gemakkelijk was om iedereen te leren kennen, want iedereen moest iedereen leren kennen en allen waren daarvoor wel in de stemming. Echt geestig!! Allé, dat hebben we ook weer meegemaakt. Oh ja - op de terugweg met de metro leerde ik nog een Fransman kennen, die negen jaar geleden in Zweden de Zweedse taal was komen leren en er sindsdien blijven hangen is. Hij studeert nu Zweedse gebarentaal en wil daar nog heel veel in bereiken. En waarom Zweeds? Bij toeval, het had zo eender welke andere taal en land kunnen zijn... herkenbaar!! Allé, mijn zin om naar eender welk buitenland te verhuizen en daar een nieuw avontuur te beginnen is er alleen nog maar op toegenomen.
Mijn derde dag in Zweden heb ik voor de helft verslapen... heerlijk!! Dus, ik heb amper geweten dat het licht is geweest, want na een paar uur ging de zon al weer onder. Toch, heb ik het feest van het licht meegevierd. Ik ben naar Skansen gegaan - een openluchtmuseum zoals Bokrijk - daar wat van de geschiedenis van Zweden meegekregen en gezien hoe de Zweden Santa Lucia vieren. Een Noor vertelde me dat het van origine een Italiaans feest is, ter ere van de Santa Lucia, één of andere heilige maar de Zweden hebben het al enige tijd overgenomen en tot feest van het licht gemaakt. Aangezien het nu de donkerste tijd van het jaar is in Zweden (hier gaat de zon rond 8u30 op en terug onder rond 15u, maar als je nog hoger naar het Noorden gaat komt de zon amper op, het blijft bijna de hele dag donker) proberen ze depressies en trieste gevoelens tegen te gaan door veel licht te maken, zo vieren ze Santa Lucia en plaatsen ze in alle huizen en voor alle ramen 7 armige kandelaars). Allé, dat weten we ook al weer!
En vandaag heb ik mijn snowboats aangetrokken want Stockholm was bedekt met een mooi laagje sneeuw! Ik heb een fikse wandeling gemaakt naar Langholmen - het eiland op welke ik de komende twee nachten verblijf - in een oude gevangenis, super! En ontzettend vriendelijk, nog nooit zo´n goede service geweten voor een jeugdherberg, GASTVRIJ Stockholm - ik heb het gevonden! Deze middag de fikse wandeling verder gezet, opnieuw helemaal tot in het oude Stockholm en daar een paar uur in een knus caféetje helemaal opgegaan in een paar boeiende marketingboeken - ik wil zoveel lezen en leren en talen oefenen, de tijd zal weer tekort zijn maar ik geniet ervan om heel veel in mij op te nemen, zowel tijdens het wandelen en rondkijken als tijdens het lezen!
Morgen ga ik eens wat musea bezoeken, het Vasta museum blijkt een MUST VISIT te zijn en het dansmuseum spreekt me ook wel aan. Voor alle musea liefhebbers, hier kan je je hartje ophalen want amai, er is hier een overvloed aan musea! En woensdag trek ik verder Zuidwaarts, naar Goteborg, dat door vele locals wordt aangeraden als nog typischer Zweeds en veel hartelijker, ik ben al benieuwd! Wat ook, ik geniet van elk moment - met elke reis en elke bestemming leer ik meer en meer te genieten en raak ik nog meer gebeten van de reismicrobe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten