Pech... Murphy blijft me achtervolgen

Gisteren noteerde ik nog mijn resem pech, in de overtuiging dat ik het ergste gehad had. Nee hoor, Murphy kwam me nogmaals opzoeken. Deze middag kreeg ik de verse, warme soep over me heen. Brandwonden op mijn decolleté, rechterschouder en -bovenarm. Tja, er kan altijd nog wat bij, niet? Maar als ge Murphy ziet, zeg hem maar dat hij iemand anders mag gaan lastig vallen...

Soit, ondertussen is mijn studiooke helemaal ingericht. Roos en kleurrijk, een hemelbed schots en scheef maar helemaal zelfgemaakt, een felgroene Fatboy, een authentieke eikenhouten hoge tafel, een unieke loungebank in steigerhout voor buiten (hand made by my grandfather) en steigerhouten kubussen om op te zitten binnen of buiten... Dit en nog veel meer in een mini studio met zonnig terrasje. 't is weer wat anders!

van pech gesproken...

Gedacht om dit weekend even te bekomen van de abnormale week. Maar... om half zeven werd ik deze morgen al wakker gebeld, ze hadden het raam van de reservewagen (die ik van de garagist mocht gebruiken) ingeslagen. GPS weg. Tja, ook stom van mij om die in de wagen te laten liggen. Maar soit, ik ben toch zotte kosten aan het doen, ik dan beter van de eerste keer mijn hele bankrekening plunderen (zeg ik met een zuur lachje...).

Tja, ik ben ongedeerd, dat blijf ik mezelf maar voorhouden. Kop op. De zon schijnt, ik kan in mijn ferme lounge zetel zitten!

crash, boem, patat!

Dinsdagavond nog volle vreugde: de colelga's op bezoek. Wat begon als effe afspreken met een paar collega's werd al gauw kleine studio gevuld met collega's en RJC. Feestje! Pizza's bestellen, sangria en biertjes drinken, door mijn maffe huisbaas rondgeleid worden langs de bar en het zwembad en commentaar geven op Michael Jackson's ceremonie... geestig! Mijn studiooke is ingezegend.

's Anderdaags op mijn gemakske naar mijn werk rijden. 'k Reed ook helemaal nog niet zo snel, toen ik uit de bocht kwam en een stilstaande file voor me zag. Dus, normale reactie: remmen. Maar... die deden het niet, of pakten niet. Auto begon te slippen... in een fractie van een seconde auto weggetrokken en in het hekwerk rond een tuin terecht gekomen. Met de schrik en ongeschonden van afgekomen, al ziet mijn auto er niet zo mooi meer uit! Maar... ik mag niet zeuren, want ik heb een auto (dus leed aan anderen gespaard) en een dikke boom (had ik meer dan serieuze hoofdpijn aan overgehouden) gemist en de meest plooibare obstructie eruit gekozen. En dat allemaal in een fractie van een paar seconden!

Pech!! Naar België gesleept... GVNL sticker kreeg gisteren veel beziens, maar mss niet de gewenste. En vandaag al weer op het werk, want het leven gaat door é. Ik ben gezond, dus we vliegen er weer in. Hoop dat de auto kan gerepareerd worden of ik op 't werk iets kan regelen, maar dat zijn materiële zaken, daar geraken we ook wel aan uit. Weer een avontuur meegemaakt, laat het ons zo bekijken. En dit op ons mama's 50e verjaardag, ik heb haar wel een verrassende verjaardag bezorgd! Graag gedaan!!