Ik word tata!

Een week geleden schreef ik hier al het heugelijke nieuws dat ik tante word. Maar dat moest ik er in alle spoed weer afhalen, toen bleek dat mijn broer en zijn vriendin het nieuws pas vorige week in grandeur wilden bekend maken. En dit weekend hebben ze het nieuws aan de familie verteld en vanaf nu mag iedereen het weten: Stijn en Liesje verwachten een kleine spruit! Dat zijn natuurlijk redenen om te vieren (en alle redenen om een feestje te bouwen zijn goed) en dat hebben we dit weekend ook gedaan… op z’n Vlaams: lekker eten en drinken! En dit in de meest aparte plek in Vlaanderen: ’t Schitterend Ongeluk. Al vierden wij een schitterend geluk! Maar dit restaurant is super: gek, apart, uniek,speciaal… allé, ’t is te begrijpen dat ik het hier naar mijn zin had.



En in zo’n creatieve ruimte hebben we de geschikte namen voor oma, opa en tante bedacht. Want als we zelf niets bedachten, dan zouden we mammie, pappie en tantie genoemd worden en daar had ik alvast bezwaar tegen! Vanaf heden mag je ons nona, don (Berto) en tata noemen. Nona is het Italiaans voor oma, Don past heel goed bij mijn vaders naam: Don Berto en tata wordt waarschijnlijk het eerste woordje dat de kleine pequeño (je moet die kleine spruit die nu de grootte van een erwt is toch een naam geven, niet? ) kan uitspreken – hihi, als ik deze jonge ouders nu al niet gek maak, dan wel vanaf de geboorte van de kleine pequeño…

Jaja, laat Stijn en Liesje maar aan huisje, tuintje, kindje beginnen… dan blijf ik wel lekker helemaal het tegenovergestelde doen: studio voor een jaartje, tuintje van een ander, kleine pequeño die ik helemaal zot ga maken met dansen, zwemmen, skiën, surfen en daarna helemaal hyperkinetisch naar de papa en mama terug stuur! En hoe cool met het voor de kleine pequeño zijn op vakantie te gaan bij zijn tata die nu weer in Nederland, dan in Patagonië en daarna misschien in Zweden zit? Laat mij dan maar die zotte tata zijn!